De laatste punaise op de kaart

13 september 2010 - Tampico, Mexico

De boottocht door de Cañon del Sumidero was een plesante afwisseling tussen met een speedbootje door de kloof raggen en rustig kabbelend op zoek naar aapjes, pelikanen en krokodillen (en we hebben ze alle drie nog gevonden ook!). Door de stroming was de kloof hier en daar helaas ook een vuilnisbelt, dus een extragratis tip voor de Hollandsche scouting: ga daar pet-flessen verzamelen en je hoeft de komende drie jaar geen heitje-voor-een-karweitje meer te doen!

In de avond zijn we met de groep uit het hostel nog een keer het stadje in gegaan en omdat bijna iedereen de volgende dag zijn reis ging vervolgen was het meteen onze afscheidsborrel en Facebook-uitwisselmoment (het lijkt er op dat ook ik er dus aan moet gaan geloven om een Feesboek account aan te maken).

Mijn volgende halte was Mexico Stad en het kostte de bus 15 uur door het holst van de nacht om mij bij die halte af te zetten. Ik kwam aan het eind van de ochtend redelijk uitgerust aan in de stad (en met mijn nauwelijks bestaande slaaphistorie in vervoersmiddelen in combinatie met de gatenkaas die ze hier wegen noemen is dat op z´n zachtst gezegd een wonder). Als je met de bus de stad in komt rijden is het vreemd om te beseffen dat op dat "kleine stukje" land meer mensen wonen dan in heel Nederland. Die middag heb ik wat rondgeslenterd door de stad (gelukkig was het weer erg heet en kon ik m´n sweater weer diep in m´n tas wegstoppen) en vooral het oude centrum is mooi om te zien met de imposante kathedralen en koloniale gebouwen. Vanwege de voorbereidingen voor de Bicentario de Independencia was de welbekende Zocalo helaas afgesloten en kon je er alleen omheen lopen. In het hostel heb ik twee nieuwe Duitsers ontmoet en met hen ben ik 's avonds een paar cervezaatjes wezen doen in het centrum.

De volgende dag ben ik met de Duitsers en drie gasten uit Australië naar het Museo Nacional de Antropologia gegaan. Dit is een gigantisch museum waarin alle belangrijke vondsten van de vroegere Mexicaanse culturen worden tentoongesteld. Helaas vertelde de gids deze indrukwekkende geschiedenis op zo´n saaie manier dat de gratis (!) dierentuin daarna een stuk boeiender was. ´s Avonds hebben ik en de Duitsers het feest gedruis in het centrum opgezocht (en Mexicanen weten prima hoe ze een feestje moeten bouwen!) en was het uiteraard weer lekker laat voordat we ons bed opzochten.

Uiteraard kon een bezoekje aan het Estadio Azteca (capaciteit 114.000) ook niet uitblijven en gelukkig bleken de Duitsers ook voetbalfans te wezen dus ook dat hebben we de volgende dag samen gedaan. 's Avonds hebben we samen nog een hapje gegeten en toen zat mijn korte bezoek aan Mexico Stad er alweer op.

Driewerf hulde trouwens voor het metro-systeem van Mexico Stad. In plaats van met een gedrocht zoals de OV-chipkaart te werken, hebben ze het in de hoofdstad hier zo eenvoudig mogelijk gehouden. Een kaartje voor de metro kost slechts 3 pesos (zo'n 20 cent) en zolang je niet door de uitgangspoortjes gaat kan je onbeperkt gebruik maken van de metro, of je nou twee of twintig haltes verder moet zijn. Vervelend gevolg hiervan is dat de beruchte straatverkopers voor 3 pesos de hele dag heen en weer reizen in de metro om hun troep te verslijten.

Inmiddels ben ik in de badplaats Tampico (even groot als Utrecht), waar de lieftallige Ruth woont, en ben ik te gast in het huis van haar en haar moeder. Nu leef ik dus echt even het Mexicaanse leven! Afgelopen weekend zijn Ruth en ik samen naar El Tajin gegaan, dat zijn ruïnes bij haar in de buurt (lees 5 uur rijden, dichtbij voor Mexicaanse standaarden). Ze deed haar best om alle gaten im het wegdek mee te nemen (het blijft een vrouw) te ontwijken, maar alleen al de reis er naar toe en terug naar huis was een hele belevenis. Dan heeft Camieltje onze taxpoet toch een stuk beter besteed..

Deze laatste paar dagen van m´n vakantie ga ik lekker relaxen en naar het strand (ik mag dan wel "el chico blanco" zijn maar ik wil iets minder blanco zijn als ik terug naar Nederland vlieg). En natuurlijk sluit ik mijn vakantie af met het grote Onafhankelijksheidsfeest!


Na veel gesteggel ben ik eindelijk in staat geweest wat foto´s te uploaden, dus tsjek it out!

7 Reacties

  1. Ruth:
    13 september 2010
    Gracias por el cumplido =) me reí cuando escribiste de los hoyos y las carreteras jajaja te veo al rato!

    xx Ruth
  2. Meindert en Lenie:
    14 september 2010
    Heb je nog wel zin om terug te komen? Het leven in Nederland lijkt zo saai als we jouw verhalen lezen.
    Geniet nog van de laatste dagen in Mexico!Goede reis terug
    Groeten van Meindert en Lenie
  3. Bert:
    14 september 2010
    Leuk en een spannend reisverslag.
    Mijn spaans is niet zo goed, kan Ruth het ook in Engels schrijven.
    Tot zaterdag, Bert
  4. BP NiCo:
    14 september 2010
    He Rene,

    We zitten nu voor aanvang van de BP-meeting(portobello was helemaal in de war: "geen pizza hawai?", je Blog te lezen. Mooie verhalen. Blijf schrijven en niet vooral.

    Groeten van je BP
  5. Soorien:
    14 september 2010
    Geniet van je laatste dagen! Ik mis je wel!!! ;-( gelukkig zie ik snel weer. Hier is het momenteel regen en triestheid (is dit wel een woord)? Goeie vlucht en hoor graag je verhalen, die niet op i-net kunnen! Leuke verhalen btw, alleen mis ik wat foto's. Veel liefs en tot snel!
  6. Mariëtta:
    16 september 2010
    Hey broer!
    Klinkt erug leuk daar! Ben erg nieuwschierig naar je foto's!
    Omdat wij morgen (euh hier in NL iig) met vakantie gaan: alvast een goede reis! We spreken snel wat af als wij ook weer terug zijn!
    Groetjes en geniet er nog even van!
  7. Meindert en Lenie:
    19 september 2010
    Welkom thuis! We hopen dat de overgang niet zo groot zal zijn dat je snel weer richting Mexico vertrekt!