En ik ben weer thuis

De week relaxen is voor m'n gevoel veel sneller voorbij gegaan dan een week rondreizen. Het voelt als nog maar een paar dagen geleden dat ik in mijn laatste update zei dat ik nog ongeveer een week voor de boeg had.. en inmiddels zit ik na een flinke reis weer thuis in Utrecht op de bank.

En hoewel het een hele andere week is geweest dan mijn voorgaande twee weken heb ik in Tampico ook een geweldige tijd gehad! Ruth en ik zijn zo ongeveer twee keer per dag iets wezen eten in de stad (hun lunch is praktisch even zwaar als het avondeten.. ik ben dus blij dat ik vanmiddag weer gewoon een paar boterhammen met hagelslag kon pakken toen het tijd was om te lunchen!). Op dinsdagavond zijn we naar een mooi concert geweest ter ere van de aankomende onafhankelijksdag (en waar een vriendin van Ruth niet onverdienstelijk met een viool stond te pingelen). En op woensdagavond was het dan eindelijk tijd voor de Bicentenario de Independencia! Ook ik was uitgenodigd om het feest te komen vieren bij een vriend thuis en zat ik dus ten midden van haar vrienden in mijn shirtje van het Mexicaanse elftal aan een coronaatje te lurken. Uiteraard moest ook ik er aan geloven om met een sombrero op de foto te gaan. In tegenstelling tot het stereotyp wat ik van een Mexicaan had (een man die met z'n rug tegen een muurtje en een sombrero half over z'n hoofd lekker de hele middag ligt te tukken), wordt de sombrero namelijk alleen nog maar als feestartikel gebruikt. Overigens wordt de tequila ook gebruikt als feestartikel, maar dit kwam aardig overeen met de verwachting die ik daarvan had. Op donderdag zijn we samen naar het strand geweest zodat ik voldoende tijd had om alle alcohol uit m'n lichaam te zweten en de volgende dag volledig nuchter het vliegtuig in kon stappen om weer naar huis te gaan.

Ik ben eerst met het vliegtuig terug gevlogen naar Mexico Stad (en pas bij aankomst of vertrek met vliegtuig zie je pas hoe absurd groot die stad is..) en na een paar uur wachten (en dus een mooi moment om snel nog wat ansichtkaarten op de bus te doen) kon de lange reis terug naar huis beginnen. Twee films en een paar uur soort van slapen verder was bestemming Schiphol alweer bereikt.

Aan het eind van de week in Tampico begon mijn maag eindelijk (en helaas) te protesteren tegen de overdaad een salsa en chili. Want hoewel moeders er rekening mee hield, stonden mij smaakpapillen soms toch hevig in brand. Gelukkig dan maar dat ik nog de rest van de zondag heb om weer bij te komen, morgen staat het werk weer te wachten..

Rest mij niets anders dan jullie te bedanken voor het lezen van mijn avonturen en hopelijk zijn jullie weer van de partij bij mijn volgende vakantie!